Liedjes en gedichten
's-Gravenhage (gedicht)
W.J. van der Molen
's-Gravenhage (1984)
De hele dag hetzelfde beeld voor ogen,
de huizen zonnend op een klein terras,
pleinen als damstenen dooreen geschoven,
bomen voor anker in het ondiep gras.
’s-Gravenhage (gedicht)
 |
| Constantijn Huygens |
’s-Gravenhage (1624)
Het hele land in 't klein, de wage van de staat,
de schave van de jeugd, de schole van de daad,
het dorp der dorpen geen, waar iedre stee een pad is,
maar dorp der steden, waar iedre straat een stad is,
Adieu (gedicht)
 |
| Jan Campert |
Jan Campert
Adieu
De zomer is al haast voorbij,
adieu, mijn lief verloren...
de wind jaagt achter wolken aan,
adieu, mijn uitverkoren...
Arm Den Haag (lied)
 |
| Wieteke van Dort |
Willem Wilmink (samen met Wieteke van Dort)
Arm Den Haag
Arm Den Haag, dat is toch erg, dat jij maar niet vergeten kan
de klank van krontjong en van gamelan.
Wij kunnen hier heus wel Indische koekjes kopen: heerlijk…In het Indisch restaurant gonst het gesprek van alle kant:
tempo doeloe, tempo doeloe in dat verre, verre land.
Bij een afbeelding van 's-Gravenhage (gedicht)
Jan van der Does
Bij een afbeelding van 's-Gravenhage (rond 1600)
Hier ziet gij in het klein 't juweel van Nederland,
Den Haag, de woonplaats en 't verblijf van d'oude
graven,
die voor vierhonderd jaar het Hof van ’s-Gravensand
hier brachten en haar volk hier recht en wetten
gaven.
De roem van 's-Gravenhage (gedicht)
Adriaan Bogaers (1795-1870)
De roem van 's-Gravenhage (18e eeuw)
's-Gravenhage, 't hof der hoven,
Willems wiege en bakermat,
met geen penne of tong te loven,
wijkt in heerlijkheid geen stad;
De Scheveningseweg (gedicht)
Anoniem
De Scheveningseweg (18e eeuw)
O 's-Gravenhage groot en schoon,
plesant en welgelegen,
gij spant ver boven al de kroon
door uw lommerrijke wegen.
Geen bos als 't uwe is zo plesant
in gans Verenigd Nederland.
Ook lust mij schoon te zingen
de weg van Scheveningen.
De Schilder aan de Maanweg (gedicht)
 |
| Clara Eggink |
Clara Eggink
De Schilder aan de Maanweg
De lange weg die Maanweg heet,
ligt waar de stad raakt afgebroken.
Nog een fabriek, een veld, een keet,
dan volgen daar de groene stroken
der landen, bomen, wijd en zijd.
De zomertram (gedicht)
 |
| Michel van der Plas |
Michel van der Plas
De zomertram
Daar komt hij, zwaar van ouderdom,
statig en traag het hoekje om
van dromen en herinneringen;
hij belt: hij ziet me heus wel staan,
zijn open wagen achteraan,
de zomertram naar Scheveningen.
Den Haag (gedicht)
 |
| Paul Rodenko |
Paul Rodenko
Den Haag (1956)
Den Haag: stad van aluinen winden en pleinen.
Winden als pleinen zo wijd.
Pleinen rustig als de grote handpalm
van de grote openheid.
Reigerlijk zijn er de vrouwen, lang en toch lieflijk;
Den Haag (gedicht)
 |
| Remco Campert |
Remco Campert
Den Haag (1962)
Overal bevuilde daken
groen koper van kerken
brakke lucht: uitgebeten huizen
afgegraasd grasland verwaarloosde zee.
O en de trieste trage gele trams
Den Haag 1943 (gedicht)
 |
| Kitty de Josselin de Jong |
Kitty de Josselin de Jong
Den Haag 1943
De wind waait aan door de verlaten straten,
en zoekt en vindt de oude huizen niet, -
en zoekt en vindt slechts steenkoude gelaten,
starend in ziel-beklemmend stom verdriet.
Den Haag met je lege paleizen (lied)
 |
| Paul van Vliet |
Paul van Vliet
Den Haag, met je lege paleizen (1967)
Wij hebben in Den Haag zo bedroevend weinig dingen
Waarvan je mooi gevoelig en echt lekker kan staan zingen
Want wij werden nooit belegerd of verwoest in vroeger dagen
En behalve in de Kamers is hier niemand ooit verslagen
Denneweg (gedicht)
 |
| Martin Veltman |
Martin Veltman
Denneweg (1988)
Als in een film ligt alles overhoop:
de regisseur verstrikt in de montage.
Ik zou niet weten waarom ik hier loop.
Er liggen boeken in de uitverkoop.
De dichters snikken in de etalage.
Een lied voor 's-Gravenhage (gedicht)
 |
| Han G. Hoekstra |
Han G. Hoekstra
Een lied voor 's-Gravenhage (1933)
Ook wie - verliefd op Amsterdam
en zo verliefd als ik -
van 's-Gravenhage afscheid nam,
bekent elk ogenblik
dat hij haar nooit geheel ontkwam
en nooit geheel ontkomen kon
omdat de wereld daar begon.
Enfantine (gedicht)
|
| Paul Rodenko |
Paul Rodenko
Enfantine
De kleine ruiters van de golven stappen af.
Andere kleine ruiters van de golven stappen op.
Er is een op- en afstappen van kleine ruiters
van de golven.
.