Hildebrand was in de 19e eeuw een pseudoniem voor de toen bekende dichter Nicolaas Beets. De Hildebrandstraat werd in 1921 gesticht.

Nicolaas Beets schreef de Camera Obscura onder een valse naam, Hildebrand.

De Schrijver

Het is niet duidelijk waarom Nicolaas Beets voor de naam Hildebrand koos. Hij studeerde echter theologie van 1833 tot 1839 en in dat laatste jaar schreef hij de roman die de bestverkochte van de 19e eeuw zou worden, de Camera Obscura.

Wellicht wilde Beets in eerste instantie niet geassocieerd worden met zo'n wereldse roman. Het stramien van elk verhaal (elke 'aflevering') in de Camera is min of meer hetzelfde. Er is één altijd terugkerend personage, Hildebrand zelf, die bij allerlei vrienden en kennissen op bezoek gaat.

Hildebrand schetst een hele reeks situaties die soms dramatisch zijn, maar vaker nog grappig. Die situaties zijn geïnspireerd door echte gebeurtenissen. En ze gaan in de eerste plaats over gewone mensen.

Diverse figuren, zoals Robertus Nurks uit Een onaangenaam mensch in den Haarlemmerhout en Pieter Stastok en Keesje het diakenhuismannetje uit De familie Stastok waren tot aan de oorlog prototypen.

Hildebrand beschrijft de familie Kegge, maar ook de charlatan Van der Hoogen en de praatjesmaker Rudolf van Brammen. De schrijver, Hildebrand, had een scherp oog voor details uit het dagelijks leven en wist zijn waarnemingen in een meeslepende stijl vast te leggen. 

De Hildebrandstraat ligt parallel aan het spoor. Tot aan de jaren 1980 waren de straat en de spoorbaan met een laag hekje gescheiden.

De straat

-De Hildebrandstraat begint bij de Goeverneurlaan en eindigt bij de Schimmelweg.

De Hildebrandstraat ligt voor een groot deel langs het spoor naar Rotterdam in Spoorwijk en werd in de jaren twintig gebouwd. Een stuk van de straat werd al in 1930 bij het Goeverneurplein getrokken. Aan het begin van de 21e eeuw werden de kleine huizen in het het grootste deel van de straat afgebroken en vervangen door nieuwbouw.

De 300 meter lange wand bestaat nu uit twee grote blokken die 'een maat krijgen' door de poorten naar de achterliggende hoven. Aan de spoorzijde tonen de poorten voornaam en breed.

Er is een stukje van de oude Hildebrandstraat blijven bestaan (op de hoek met de Schimmelweg).

De smalle bouwblokken uit de jaren twintig zijn ingewisseld voor hoven die zijn gebaseerd op de bestaande Haagse hofjes. De woonwand van vier lagen op een halfverdiepte parkeergarage schermt de hoven af tegen het spoorlawaai. De parkeerdruk en de geluidsbelasting zijn in één gebaar opgelost: de hoven zijn autovrij en bieden een beschutte semipublieke sfeer in de stad.

Nummering

De nummering van de door het Hildebrandplein in tweeën geknipte Hildebrandstraat leidde in het verleden regelmatig tot verwarring. De stedenbouwkundige vernieuwing werd tevens aangegrepen om hier een einde aan te maken.

De Hildebrandstraat in 1980 bij de nummers 14-32. Op de achtergrond de Oranjekerk op het Goeverneurplein.

Beide delen van de Hildebrandstraat zijn met elkaar verbonden door het Hildebrandplein aan de huizenzijde eveneens Hildebrandstraat te noemen. Het resterend deel van het Hildebrandplein blijft onder deze naam voortbestaan.

Er werd niet gekozen voor een nieuwe naam omdat twee delen van de straat bleven bestaan. Het eerste stuk, bij het Goeverneurplein en het laatste deel langs het spoor, grenzend aan de Schimmelweg.  De bewoners van deze  bestaande adressen zouden dan  geconfronteerd worden met een wijziging van hun straatnaam. Stedenbouwkundig gezien was dit een logische oplossing. Ook de huisnummering was zo in te passen dat voor beide bestaande delen geen wijziging van huisnummers nodig was.

Het Hildebrandplein in 1975. De straat in het midden is de Gerrit Witsestraat.

De Hildebrandstraat bij de ingang van het Grietje van Buurenhof. Dit stuk van de straat heette in de 20e eeuw Hildebrandplein.

De nieuwe Hildebrandstraat in 2010. De hofjes zijn duidelijk zichtbaar.

De woningen van de Hildebrandstraat zijn dichtgetimmerd. Een paar jaar later verrees hier nieuwbouw.

Hildebrand is de verteller binnen de Camera Obscura. Dit beeld staat in de Haarlemse Haarlemmerhout.

Hieronder een aantal tekeningen die scenes uit het boek van Hildebrand, de Camera Obscura verbeelden. 

Op de laatste pagina, foto's van een standbeeldengroep met de beroemdste karakters uit het boek van Hildebrand.  

Hildebrand en Kegge gingen een ritje met de koets maken. De koetsier joeg de schimmels met de koets door de straten van de stad, daarbij de voetgangers angst en ontzag inboezemend.

Hildebrand beschrijft zijn omgeving met een superieure blik, zonder enige vorm van zelfspot. Dit is een tekening van Louis Ramakers.

Hildebrand is het alter ego van de auteur Nicolaas Beets. Hij vertelt over zijn denkbeelden en belevenissen als jonge student. Zoals hier met Keesje, het diakenhuismannetje. Dit is een oude man die de schoenen van burgers poetst, hun kleren borstelt en zich met hun boodschappen door de stad rept.

Hildebrand begeleidt Suzette Noiret naar huis. Zij geeft hem een violetkleurig briefje waarop ene Van der Hoogen haar bedreigd.